Met Marieje naar het Oosten.

Polen, dat is de bestemming van Marieje met haar bemanning dit jaar. De groep van de ‘zware’ jongens en meisjes ging op 24 juli aan boord in Greifswald, vlakbij Stralsund. Natuurlijk was iedereen een beetje brak na deze nachtelijke reis, maar na het afscheid nemen van de groep van Jogchem en Ulrike had iedereen nog wel zin om even een stukje te varen. Maar eerst nog even shoppen in Greifswald voor de broodnodige behoeften.
Zondagochtend vertrokken we met een flinke windkracht 6 vanuit Wieck richting Polen. De zon scheen en de lucht zag er prachtig uit met grote bloemkool wolken, maar de golven waren hoog. Toch was iedereen tevreden met het feit dat er lekker gezeild kon worden en dat de weergoden dit speciaal hadden gedaan om deze groep terwille te zijn. Want daar zijn we tenslotte voor gekomen.
Aan het einde van deze turbulente eerste dag kwamen we in de haven van Swinouscie aan waar we na enig gedoe toch in de haven mochten liggen. Samen met een aantal kleine bootjes die meededen met een regatta lagen we aan de kade, alwaar een bescheiden gezelligheid heerste. Zodra we aangelegd hadden ging de wind liggen en de volgende dag was het nog steeds niet veel bijzonders, maar de zon scheen en iedereen wilde wel rustig aan verder zeilen om nog wat meer van Polen te zien. We zagen vanaf het water een mooie kust met veel stranden en we voeren uiteindelijk de mooie haven van Kamien Pomorski binnen. Maar voor dat we daar waren moesten we wachten op een schip dat we al hadden zien varen op zee met veel opvarenden en een hoog piratengehalte. Het bleek de toeristische attractie van Dziwnow te zijn waar we voorbij voeren, maar waar we toch de volgende dag kennis mee zouden maken.
Na een paar dagen zeilen hebben een aantal bemanningsleden wel zin om te voet naar Dziwnow te gaan en zo iets meer te zien van Polen. Op de kaart zien we dat er toch niet verder gevaren kan worden, omdat de elektriciteitskabels die over het water hangen niet hoog genoeg zijn om onderdoor te varen. Dus gaat een groepje langs de kust lopen en de rest blijft aan boord om het een en ander aan het schip te doen en om half vijf ’s middags is iedereen weer aan boord. In Dziwnow is kermis en we hebben dan ook veel bekijks aan de kade.
Dan laait de discussie op over verder varen naar Gdansk of terug naar Rugen; uiteindelijk wordt besloten om een tussenstop te maken op het eilandje Ruden en van daaruit door te varen naar Rugen. Zo gezegd zo gedaan; woensdag varen we met een tussenstop in Peenemunde naar het eilandje Ruden. Er is een piepklein haventje waar de Marieje aan de kade kan liggen en waar we meteen maar gebruik maken van de picknicktafel om daar te eten. Het eilandje heeft een aantal overblijfselen behouden uit de Tweede Wereldoorlog en wordt nu gebruikt als natuurgebied.
Het weer is veranderlijk, de ene dag prachtig zonnig en ook af en toe flinke wind. Maar donderdags is het somber en regenachtig. Na een mooie zeiltocht komen we aan op Rugen. We varen het haventje van Seedorf in en stuiten dan op een voetgangers- en fietsbrug. Het dorp loopt uit en we hebben veel bekijks, want zo’n groot schip is geen dagelijkse bezoeker. De havenmeester vindt het echter wel erg leuk als we blijven liggen voor een nachtje en na een mooie draai om de meerpaal liggen we naast de brug en hebben we een eigen aanlegsteiger tot onze beschikking. Vanuit Seedorf kun je alle kanten op en na de volgende dag de omgeving te hebben verkend, gaan we al kruisend nog een stukje de zee op om uiteindelijk in Lauterbach te eindigen. Daar is dit weekend rommelmarkt op de kade en dus kunnen een aantal mensen hun hart ophalen aan van alles en nog wat. Ook de schipper wordt niet vergeten en hij krijgt een vreemdsoortig muziekinstrument om aan zijn verzameling toe te voegen. Een ouderwets wasbord met vingerhoedjes wordt voortaan gebruikt om de (vals) gezongen liederen te begeleiden.
Zo zie je maar waar je mee thuiskomt als je verre reis gaat maken op een oud schip ...

Het was weer een bijzondere ervaring.
Afra van Daatselaar.